Wednesday, May 18, 2011

تهوّع - Jun 14, 2010 10:24 PM


یکی از سربازان‌گم‌نام‌امام‌زمان رسید به یکی دیگر از سربازان‌گم‌نام‌امام‌زمان و با هم خوش و بش کردند، بعد یکی دیگر از سربازان‌گم‌نام‌امام‌زمان  که داشت از کنار آن دو سربازگم‌نام‌امام‌زمان رد می‌شد می‌خواست یکی از آن دو سربازان‌گم‌نام‌امام‌زمان  را صدا کند که حتی ما هم نمی‌دانیم کدام، بنابراین صدا کرد که ای سربازگم‌نام‌امام‌زمان؟بدو بیا یه دَقه.  بعد هر دو سربازگم‌نام‌امام‌زمان که در اول گفتم با هم گفتند : بله، عجله نکن، عجله نکن، زنگ ِ تفریحه، زنگ ِ تفریحه.
سومین سربازگم‌نام‌امام‌زمان رفت نزدیک آن دو نفر دیگر از سربازان‌گم‌نام‌امام‌زمان و گفت مگه تو رو صدا نمی‌کنم؟ اولین سربازگم‌نام‌امام‌زمان گفت چرا، من رو صدا زدی. و دومین سربازگم‌نام‌امام‌زمان هم گفت بابا من رو گفت. آن وقت فرمانده‌ی این سه تا سربازگم‌نام‌امام‌زمان آمد، که خودش یکی از سربازان‌گم‌نام‌امام‌زمان بود. آن سه  سربازگم‌نام‌امام‌زمان سلام نظامی دادند. فرمانده   همانطور که گفتم خودش سربازگم‌نام‌امام‌زمان بود که جواب ِ سلامشان را  داد. چون سلام هفتاد تا ثواب دارد که شصت و نه تایش مال ِ کسی که سلام کرد است و جواب دادنش هم یک ثواب ِ پیزوری دارد، و جواب دادن به خاطر ثواب هم که شده خوب است نه تربیت و ادب و این‌ها. 
فرمانده که هنوز یکی از سربازان‌گم‌نام‌امام‌زمان بود از آن سه نفر اسمشان را پرسید. و آن سه سربازگم‌نام‌امام‌زمان به ترتیب این پاسخ ها را دادند: سربازگم‌نام‌امام‌زمان هستم،  سربازگم‌نام‌امام‌زمانم. من سربازگم‌نام‌امام‌زمانم می‌باشم. فرمانده گفت عجب، چون من هم سربازگم‌نام‌امام‌زمان هستم که. ای دل ِ غافل. چه جالب.

No comments:

Post a Comment