ما از پدرمون بارها تو دهنی خوردیم
اما از مادرمون فقط یه بار تو دهنی خوردیم
به نظر ما برای بچهها اگر روی اعصاب باشند تو دهنی لازم است
البته ما به بچهمان تودهنی نخواهیم زد، ما بچه را قرار است گه و لوس بار بیاوریم
این از ما، تو دهنی زدن به بچه را میگفتم
پیششرطش هم این است که این بچهها ، بچه های خودتان باشند
یعنی حق ندارید به بچههای مردم تو دهنی بزنید
مگر اینکه بخواهید ثابت کنید روانی هستید
و دومین پیششرط این است که تو دهنی نرم باشد
مثلا وقتی ما تودهنی میخوردیم به خودمان میگفتیم چرا انقدر یواش زد؟ پس چرا نزد دهنمون رو پر ِ خون کنه؟
پیششرط ِ سوم این است که تو دهنی باید با پشت ِ دست باشد
تو دهنی خوردن از مادر خیلی عجیب است
مثلا ما یادمان نمیآد که موضوع چی بود که هی تپ و تپ از پدرمان سقلمه یا تو دهنی میخوردیم یا حتی تهدید میشدیم که یک تو دهنی میخوریم که دهنمان پر ِ خون شود
اما یادمان هست
به وضوح که
مادرمان داشت از ما درس میپرسید و ما هی میگفتیم سَلِیم، خودَم میدونِی، میدونِی ،میدونِی، اَقَی ِ مُجرییییه....که مثلا! کلاقرمزی بودیم
مادرمان هی میگفت بسه، نکن، لوس نباش، فلان، بعد ما حالیمون نبود، هی گفتیم هِین؟
که یهو قارت تو دهنی خوردیم،
و الان هم کاملاً به مادرمان حق میدهیم.
No comments:
Post a Comment