Saturday, December 17, 2011

اشتماعات

درست است، فیسبوک شما را چیزی نشان می‌دهد که می‌خواهید. می‌آیند عزیزم خطابت می‌کنند. عکس‌هایت را دوست می‌دارند و زیر هر کُسی که درفشانده‌ای یک =)))))))))) ردیف می‌کنند. تولد دوستانت را تبریک می‌گویی و آن‌ها هم تبریک شما را دوست می‌دارند. روابطتان معلوم است چون اگر معلوم نباشد ممکن است فکر کنند کسکشید. البته معلوم بودن روابط لزوماً از لاسُر بودن مردم جلوگیری نمی‌کند. توی توییتر می‌توانی از ظرفیت‌های بامزه بودنت بهره بِجُسی -از جستن - یا بهره بجویی. چون کاراکترها محدود هستند خود به خود می‌شوی می‌نی‌مالیست. اگر حشرت بالا زد یک دیرکت می‌دهی. اگر عن و گهت قاطی شد می‌نویسی کیرم دهنت. مهم نیست دهن کی، نقش اول از آن ِ کیر توست. توی توییتر عکس مهم نیست، اما اگر عکس باشد بهتر است. چون همه چیز انسانی‌تر و هورمونیک‌تر می‌شود. گوگل پلاس چیپ‌تر و گه مرغی‌تر از آن است که وقتم را هدرش کرده باشم، اما لست اف‌ام. برای کی اهمیت دارد که شما چی گوش میکنید؟ برای شما چه اهمیت دارد که بقیه چی گوش می‌کنند؟ مگر این‌که دنبال جفت روحی خودتان - از طریق موزیک‌های مشترک - باشید. آیا می‌دانستید جفت روحی تنها کسی است که می‌تواند صبح، ظهر، شب و در فاصله ی صبح تا ظهر، ظهر تا شب، و شب تا صبح شما را بگاید؟ می‌خواهم بگویم من جمهوری اسلامی هستم، همه‌اش وصل می‌شود به سکس.

3 comments:

  1. دیشب اومدم بهت مسیج بدم تو فیسبوک، دیدم دی‌اکتیو کردی، خواستم مسیج بدم که وقتی من وبلاگ «در قند قزل آلا» رو خوندم، دیدم خیلی از پست های وبلاگم مثل وبلاگ شماست، ولی به ارواح خار مادرم من قبل از اینکه وبلاگتو بخونم اون وبلاگو راه انداختمو توش پست دادم، مخصوصا اون نامه‌ای که به امام زمان نوشته بودم خیلی شبیه به اون نامه‌ای بود که تو به یه موزیسین نوشته بودی، اسم پست و اون نوازنده رو نمیدونم، ولی می‌گم پست من شبیه شما شد، چون شما قدیمی استید و کارتان درست است و این‌ها، مارا ببخشید
    چاکر شما

    ReplyDelete
  2. This comment has been removed by the author.

    ReplyDelete
  3. ینی چی چرا اینجور میکنی تو؟ تو چرا از اشتماع ما رخت بربستی ها؟ از نبودت بسی رنجور شدیم. بیا توییتر کسرزو سرچ کن ببین چیا گفتیم در فراغت. تا سی روز مثکه وقت داری برگردی؟

    ReplyDelete